Korea Południowa, wraz z pozostałymi tygrysami azjatyckimi, jest przykładem sukcesu gospodarczego, którego źródła przypisywane są skuteczności polityki rozwojowej państwa. Zauważamy zasadność przyglądania się dalekowschodnim przykładom, wskazując na potencjał zastąpienia unijnego silnika polskiego wzrostu gospodarczego, azjatyckim.
Po trzech dekadach rozwoju w oparciu o wpięcie polskiej gospodarki w europejskie (głównie niemieckie) łańcuchy dostaw, uzasadnione jest poszukiwanie nowych perspektyw na przyszłość, a Daleki Wschód może być właściwym kierunkiem czerpania wzorców. W 1994 roku stosunek patentów PCT (najwyżej cenionych i najbardziej chronionych) między 80-milionowymi Niemcami a 50-milionową Koreą wynosił 22:1. W 2020 roku ten stosunek wynosił już 11:10… na korzyść Korei.
#4 polsko-koreański sojusz technologiczny
Wyślij plik na adres:
Specyfika koreańskiego modelu rozwojowego polegała na koordynacji przez czynnik rządowy dwóch obszarów: kredytowania inwestycji największych firm oraz przydzielania im tymczasowego monopolu na rozwój nowych technologii. W konsekwencji, powstały czebole – przemysłowe korporacje, rozwijające się pod parasolem państwa. Dla Polski powielenie tego modelu będzie w warunkach unijnych niedostępne, ale możliwy jest inny wariant przedsiębiorczego państwa. Polska może świadomie wybierać partnerstwa z koreańskimi czebolami, korzystając ze wsparcia na poziomie międzyrządowym w zakresie transferu technologii oraz finansowania inwestycji. Wydaje się, że na poziomie sektorowym takie zjawisko pojawiło się już spontanicznie, a przeniesienie go na poziom strategiczny może zaoferować dalsze, rosnące geometrycznie korzyści.